آل ابی‌سبره
| آل ابی‌سبره | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| وجه نام‌گذاری | انتساب به ابوسبره |
| بنیانگذار | ابوسبره یزید بن مالک بن عبدالله |
| عصر | قرن اول و دوم قمری |
| مکان استقرار | کوفه |
| شخصیت‌ها | |
| راویان | خیثمة بن عبدالرحمان، |
| عالمان | اسماعیل بن عبدالرحمان |
آل ابی‌سَبُرَه از خاندان‌های شیعی کوفه است، که در قرن اول و دوم هجری، چند فقیه از میان ایشان برخاستند و به همین سبب معروف شدند.
معروف‌ترین رجال این خاندان که از فرزندان عبدالرحمان هستند عبارتند از: خیثمة بن عبدالرحمان و اسماعیل بن عبدالرحمان.
اصل و نسب خاندان آل ابی سبره
جد اعلای این خاندان، ابوسَبُرَه یزید بن مالک بن عبدالله بن ذؤیب الجعفی الکوفی است. وی با دو پسرش، سبره و عزیز به دیدار رسول اکرم(ص) نایل آمد. پیامبر(ص) ، عزیز را عبدالرحمن نام نهاد.
به نقل برخی از مورخان، عبدالرحمن در واقعه کربلا از سوی عمر بن سعد ، فرماندهی سربازانِ دو قبیله مذحج و اسد را برعهده داشته است.
مشاهیر آل ابی سبره
معروف‌ترین رجال این خاندان که از فرزندان عبدالرحمان هستند، عبارتند از:
- خیثمة بن عبدالرحمان: درباره تاریخ زندگانی وی اختلاف نظر بسیار است. طوسی وی را از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) شمرده است. و علامه حلی او را نزدیک به عدالت می‌داند. نجاشی او را از یاران عبدالله بن مسعود (د ۳۲ق/۶۵۲م) می‌شمارد. در منابع اهل سنت، وی را از اصحاب علی(ع) شمرده‌اند، که از آن امام و نیز از ابن عباس و عدی بن حاتم و جمعی دیگر از صحابه و تابعین روایت کرده است. طبق برخی از منابع اهل سنت، در قیام عبدالرحمن بن الاشعث شرکت داشته است. همین منابع وفات او را ۸۰ق/۶۷۹م دانسته‌اند و این بدان معنی است که پیش از ولادت امام صادق(ع)، یا کمی بعد از آن، درگذشته است.
- اسماعیل بن عبدالرحمان: وی که تابعی و دانشمند بود، در حیات، نزدیک امام صادق(ع) بوده و از اصحاب نزدیک امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده و از ایشان روایت کرده است.
پانویس
- ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۹۹ق، ج۴، ص۶۰
- ↑ طوسی، رجال، ۱۳۸۰ق، ص۱۲۰ و۱۸۷
- ↑ حلّی، خلاصه الاقوال فی معرفة الرجال، تهران، چاپ سنگی، ص۳۳
- ↑ نجاشی، رجال، ۱۳۹۸ق، ص۸۰
- ↑ عسقلانی، تهذیب التهذیب، ۱۳۲۵ق، ج۳، ص۱۷۸؛ ابن ادریس رازی، الجرح والتعدیل، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۳۹۳-۳۹۴
- ↑ عسقلانی، تهذیب التهذیب، ۱۳۲۵ق، ج۳، ص۱۷۸و۱۷۹؛ عجلی، تاریخ الثقات، بیروت، ۱۴۶-۱۴۵
منابع
- ابن ادریس رازی، محمد، الجرح والتعدیل، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، ۱۳۷۱ق.
- ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر، ۱۳۹۹ق.
- حلی، حسن بن یوسف، خلاصه الاقوال فی معرفة الرجال، تهران، چ سنگی.
- شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال، النجف، المطبعة الحیدریه، ۱۳۸۰ق.
- عجلی، احمدبن عبدالله، تاریخ الثقات، بیروت، دارالکتب العلمیه.
- عسقلانی، ابن حجر، تهذیب التهذیب، حیدرآباد، ۱۳۲۵ق.
- نجاشی، احمدبن علی، رجال، قم، مکتبه الداوری، ۱۳۹۸ق.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله:
ردهها: